IJsland 2019 dag 2

Dag 2: Baldvinsskáli – Þórsmörk

Na 4 uur slaap word ik wakker. Ik moet plassen en het is koud. Ik rits m’n tent open en zie sneeuw, véél sneeuw! Snel eruit en weer erin. Dan word ik rond 6 uur wakker en ben volledig uitgeslapen na zo’n 10 uur. Ik hoor dat Tim en Lars al goed wakker en druk in de weer zijn. Heel rustig maak ik mij op om eruit te gaan en begin het ontbijt klaar te maken. De rust en het witte landschap is erg genieten. Rond 7 uur komen de eerste hutgasten naar buiten en wenden zich gelijk tot me. ‘Ah, you survived the night’ en ‘ I was worried of you’ zijn veel gehoorde opmerkingen.
De broers gaan op pad en ik zeg ze gedag. Ondertussen begin ik m’n tent in te pakken. De beheerder van de hut, Nora, biedt aan om binnen verder te gaan en daar maak ik dankbaar gebruik van. Iets over 9 ben ik zover en begin mijn tocht. De wolken zijn nu grotendeels verdwenen en de zon straalt krachtig en warm. Het uitzicht is nu echt waanzinnig. Veel vergezichten en de sneeuw glinstert overal in de zon. Tegelijkertijd vertrek ik met een Tsjechisch stel. Het begint met een rustige daling, dan weer stijgen en al snel loop ik over een vlakte die helemaal wit is. De bergen aan alle kanten zijn ook besneeuwd en even wit. Een bijzonder mooi decor, maar ook vooral erg stil.

Vervolgens is het een stukje klimmen tot de 1000 meter. Soms steil, soms glad, maar altijd in de volle zon. Nu loop ik op een enorme vlakte met aan weerszijden een gletsjer. Gaaf! Uit de wind in het zonnetje pauzeer ik en ondertussen geniet ik van het landschap. Crackers met paté, lekker. Om de berg heen volgt een stukje dalen, waarbij ik uitkom bij ‘Magni en Móði’. Geen IJslandse dames, maar twee enorme kraters van een uitbarsting in 2010. Indrukwekkend om te zien hoe groot het is en je voor te stellen hoe groot de uitbarsting dan wel niet geweest is. Ik bewandel de top van Magni en dat geeft een erg mooi uitzicht.
Vanaf daar gaat de daling echt beginnen. In de verte ligt een plateau, lager gelegen en daarlangs stroomt in het dal een rivier. De afdaling gaat vrij vlot en ondertussen groet ik veel tegenliggers. Hierna lijkt het wel alsof je van de ene berg naar het plateau moet, door een kloof te doorkruisen. Eenmaal aangekomen bij de rand wordt het duidelijk. Er loopt een kleine bergrug tussendoor om bij de andere kant te komen. Het begint met een steile afdaling langs een rotswand. Er hangen kettingen langs het pad om jezelf te begeleiden. Vervolgens gaat het pad over een smalle richel weer omhoog. Halverwege het plateau ga ik lunchen. Vol in de zon met een wijds uitzicht en heerlijke rust. De pasta Bolognese gaat er goed in!

Op de rand van het plateau zie ik de camping in de verte aan de river liggen. Ik daal geleidelijk aan en kom door een bos. Onderaan staat een bord met de tekst ‘Groene Vallei’. Dat kan ik mij wel voorstellen! Op de eerste camping ‘Basar’ maak ik gebruik van het toiletgebouw. Dat lucht op! Daarna volgt de rivieroversteek. Het water stroomt vlot, maar gelukkig staat er een grote brug ( op wielen) eroverheen. In de verte zie ik een auto, met wielen tot hoogte van mijn heupen, de rivier stoer trotseren. Bij de camping aangekomen wacht een wapperende IJslandse vlag in een 20 meter hoge mast me op. Veel hikers liggen languit in het gras in de zon te genieten. Het is heuvelachtig, kort gemaaid gras en er loopt een klein beekje dwars doorheen. Heel idyllisch, net ‘The Shire’ van een bekende film